In een trein die door een peuter op een 3-wieler kan worden ingehaald, werk ik me langs eindeloze beuken naar Cēsis. Een kasteelruïne. Ik krijg een lantaarn met kaars mee voor in...
De Zoloftbus brengt me op een onthaasttempo uit de communistische depressie van Narva. Voorbij het kapitalisme terug naar het feodalisme. In de grote, hoge eetzaal krijg zit ik helemaal alleen aan een...
Wat een mix. Verdraaide ik net nog mijn hoofd naar de overvloedige decoraties van een felroze Jugendstil facade, zie ik naast me een houten huis dat op het platteland in de VS...
Sfeervol, modern, hoogtepunt, swingend, pittoresk, een must-see: Narva (Estland) is het niet. Er is geen wolk te bekennen, maar toch schijnt de zon niet. Dat kan in het Oostblok. Zelfs de witte...
Kort, ongekamd peentjeshaar boven bolle wangen: ik ben weer in het Oostblok. En na 1.395.622 witte berken ben ik zo oostelijk dat je naar Rusland kan zwaaien. Ik ben in Narva, Estland....
Ik, die mijn mijn eerste kopje koffie pas dronk in 2008, ben nu officieel lid van de cappuccino-lovers-club. Niets is mooier dan op een terrasje of in een cafeetje achter een kopje...
Hèt plein van Bologna is de Piazza Maggiore. Daar gebeurt het. Op vrijdag staan er Palestijnse vlaggen en geblokte hoofddoeken die mensen als sjaals dragen. Er is een Italiaanse vredesstichter vermoord. Wel...
Moderne kunst is voor mij net als een Chinese markt: ik heb er een haat-liefde verhouding mee. Ik schud mijn hoofd over geld dat wordt uitgegeven aan niet-kunst, zoals een kaartenkasteel gebouwd...
Er lag honderd hectare bos voor ons. Honderd hectare om een moordwapen te verbergen. Of de liefde te bedrijven. Of verstoppertje te spelen. Zo’n dag was het, zo’n dag die alle kanten...
Een wiel groter dan een kleuter, een kast met hendels, een staaf met restjes verf: het is een verzameling oud ijzer. Ik klauter erlangs en leef me uit met de creatieve functies...